Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

ΚΤΗΜΑ

Εμείς χαιρόμαστε να αρέσει το σπίτι μας σαφώς, αλλά ακριβώς επειδή είναι σπίτι μας και ζούμε εκεί, προτιμούμε να δεχόμαστε "επισκέψεις" όταν είμαστε εκεί, παρά εισβολές που κάνουν κάποιοι όταν λείπουμε, με όλα τα επακόλουθα. Είναι όμορφο να αναγνωρίζεις την ομορφιά και ακόμη πιο όμορφο να τη σέβεσαι. Και αν κάποιος την κατέχει, καλό είναι να σεβόμαστε και τον κάτοχο.

Η αλήθεια είναι πως από όταν φτιάχτηκε το αλιευτικό καταφύγιο, εκτός του ότι αλλοιώθηκε όλος ο Θαλάσσιος χώρος και η ακτή (καταστροφή βυθού, μπαζώματα, κ.τ.λ.), με την αλλαγή των θαλάσσιων ρευμάτων, δημιουργήθηκε και σπηλιά κάτω από το Ιερό της εκκλησίας μας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, με το σεισμό που έγινε στις 25 Μαρτίου 2007, να δημιουργηθεί μικρή καθίζηση στο Ιερό και ρωγμή από κάτω ως τα κεραμίδια, γεγονός που είχε προβλεφθεί και από το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Αθηνών. Προσπαθούμε να επιλύσουμε τα όσα προβλήματα έχουν δημιουργηθεί και να προβούμε όσο γρηγορότερα γίνεται στην αναστήλωση του συγκροτήματός μας.

Είναι σκοπός μας και σεβασμός απέναντι στην παραδοσιακή Αρχιτεκτονική του τόπου μας , στο περιβάλλον και στους προγόνους μας, να κάνουμε τα πάντα για τη διατήρηση και συντήρηση αυτής της ομορφιάς (καθώς μάλιστα οι περισσότεροι στην οικογένεια και ειδικά οι νεώτεροι, αγαπούν ιδιαίτερα το περιβάλλον, κάνουν καταδύσεις, ελέγχουν τη διάβρωση βυθού με την πάροδο του χρόνου κ.τ.λ.) και θα βρισκόμαστε εδώ για όλους τους φίλους που αγαλιάζουν όταν έρχονται στο κτήμα μας, όταν μαζευόμαστε γύρω από το τραπέζι και όταν κοιτάμε τον κατάμεστο από αστέρια ουρανό τα βράδια. Σαν να έχει κεντήσει ο Θεός ένα πέπλο πάνω από το Άγιο και να κρέμονται χιλιάδες μικροσκοπικά φωτάκια. . .

Θα βρισκόμαστε εδώ για όλους τους ευγενικούς επισκέπτες, που με σεβασμό ατενίζουν αυτήν την ομορφιά και όταν μας βλέπουν στην αυλή έρχονται να ανάψουν ένα κεράκι και να μας χαιρετήσουν.

Θα βρισκόμαστε εδώ, όπως και άλλοι σαν κι εμάς και σαν κι εσάς, σε κάθε γωνιά της γης, που αγαπούν και σέβονται το μεγαλείο της φύσης συνάμα με την έμπνευση του ανθρώπου.

Ευχαριστούμε πολύ,
Οικογένεια Σακκάτου - Κόκοτου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου